Sunday, September 6, 2015

    ഇനി  നിന്‍റെ മുന്‍പില്‍  സമയമില്ല
      ഇനി  നിന്‍റെ  കുഞ്ഞു കാലുകള്‍ക്ക് 
കളിപന്തു തട്ടാന്‍  ഇവിടെ ഇടമില്ല
ചുറ്റും  തീയുണ്ടകള്‍   ആരെ  വിഴുങ്ങണമെന്ന-
റിയാതെ  പായുന്നു.
പ്രിയ  മകനെ  നീയൊരു  പക്ഷിക്കുഞ്ഞയി
  ജനിച്ചിരുന്നെങ്കില്‍  ഞാന്‍  നിന്നെ മേഘങ്ങള്‍ക്കു മീതെ
പറക്കാന്‍  പഠിപ്പിക്കുമായിരുന്നു.
ഇവിടെ  ഈ അമ്മ നിസ്ഹായ  മാത്രം.
സ്നേഹത്തിന്‍  കവചത്താല്‍  നിന്നെ
പൊതിയാം  അതു മാത്രമേ  ഇന്നീ
നിര്‍ഭാഗ്യവതിക്കു  കഴിയൂ....
   
      

No comments:

Post a Comment